Śmierć w odmętach na wiele sposobów

Mała widoczność, strach przed brakiem powietrza, sitowie i muł wciągający w głębiny. Strach przed wodą jest naturalny. W wodzie zawsze kryje się coś tajemniczego. Mroczne cienie pod powierzchnią falującej wody podpowiadają wyobraźni niestworzone rzeczy. Demony zamieszkujące głębiny były podstępne i skuteczne.

Topielec / Utopiec: rodził się z duszy topielca lub poronionego płodu, a dusza jego nie była w stanie znaleźć drogi w zaświaty. Topił ludzi i zwierzęta w jeziorach i rzekach. Topielec jak wszystkie złe duchy nie był proporcjonalny. Miał wysokie smukłe ciało i zieloną oślizgłą skórę. Jak wiele demonów lubił wprawiać swoje ofiary w konsternację, zadając im trudne zadania logiczne.

Rusałka / Brzeginia: dla odmiany, piękna, zgrabna i powabna demonica. Rusałki zamieszkiwały leśne zbiorniki wodne nad polanami. Pląsały w nocy nagie po wrzosowiskach i kusiły swą kobiecością nocnych myśliwych. Biada temu, kto uwierzył w miłość Rusałki. Kult przybył prawdopodobnie z Rzymu.

Mamuna / Dziwożona: choć związana z wodą z racji miejsc, w jakich była widywana, odpowiedzialna była za komplikacje porodowe. Przedstawiano ją jako przygarbioną i zasuszoną staruchę z obwisłymi piersiami. Nienaturalnie długie piersi używała podczas prania jako kijanki do okładania pranej bielizny.

Powietrze, domostwa i woda pełne były kreatur często nastających na ludzki honor, zdrowie i życie. Wszystko było poukładane. W razie nieszczęścia łatwo było znaleźć winowajcę.