Tajemnice leśnych ostępów

Las dla plemion słowiańskich był drugim domem, prócz tego za ostrokołem na bagnach, lub na wzgórzach gdzie zawsze wiało. W lesie czuli się swojsko i u siebie. Jednak i knieja miała swoje tajemnice. Miała też drugą twarz. Twarz marsową. W lesie czaiły się stwory i demony.

Bies i Czart: protoplasta chrześcijańskiego diabła. Zamieszkiwał lasy. Wyobrażano go sobie jako kudłate stworzenie z rogami i ogonem. Nogi zaopatrzone w kopyta. Chromał, co było wynikiem upadku z nieba. W chrześcijaństwie uważany za upadłego anioła. Strąconego do piekieł przez boga za nieposłuszeństwo.

Leszy i Dobrochoczy: dwa demony kojarzone z przyrodą. Pierwszy z fauną, drugi z florą. Opiekunowie leśnych ostępów. Tolerowali obecność ludzi, dopóki ci nie szkodzili przyrodzie. Obaj potrafili upodobnić się drzew lub zwierząt. Mogli być świerkiem; mogli zającem.

Wilkołak: z nim nie było żartów. Wilkołaki rodziły się z pokąsanych przez Wilkołaka lub od rzuconej klątwy. Człowiek zmieniał się w bestię. W księżycową noc jego moce były najsilniejsze. Wilkołak w strasznym szale niszczył wszystko wokół dzięki swej niebotycznej sile. W szranki mógł z nim stanąć jedynie inny wilkołak.

Jak las czasem mroczny, czasem słoneczny mityczne bestie miały różne charaktery i podejście do ludzi.